Теннис (англ. tennis) или большо́й теннис — вид спорта, в котором соперничают либо два игрока («одиночная игра»), либо две команды, состоящие из двух игроков («парная игра»).
Задачей соперников — теннисиста или теннисистки< — является при помощи ракеток отправлять мяч на сторону соперника так, чтобы тот не смог его отразить, не более чем после первого падения мяча на игровом поле на половине соперника.
У современного тенниса в английском языке есть официальное название лаун-теннис (англ. lawn «лужайка») для отличия от реал-тенниса (или жё-де-пом во французском варианте названия) — более старой разновидности, в которую играют в закрытых помещениях и на совершенно другом типе корта.
Теннис является олимпийским видом спорта.
Прямым предшественником современного тенниса считается игра в помещениях, до конца XIX века носившая то же название, а в настоящее время известная как реал-теннис, корт-теннис или жё-де-пом (фр. jeu de paume, в буквальном переводе игра ладонью). Жё-де-пом, в который могли играть одновременно до 12 человек, появился в XI веке, по-видимому, в монастырях. Вначале в этой игре, как и в ручной пелоте, мяч отбивали рукой, затем появились перчатки, биты и, наконец, в XVI веке, ракетки и сетка. На это же время приходится пик популярности жё-де-пома, в который играли французские, английские и испанские короли того времени.
Игроки (команды) находятся по разные стороны сетки. Один из них является подающим и вводит мяч в игру, производит подачу. Второй игрок — принимающий подачу. Задача игроков — направлять мяч ударами ракетки на сторону соперника, попадая при этом мячом в границы корта. Игрок должен успеть в свою очередь ударить по мячу, пока тот не коснулся корта более одного раза. Возможно также ударить по мячу, не дожидаясь его падения на корт — сыграть с лёта. Игрок, допустивший ошибку, проигрывает розыгрыш, а его соперник набирает очко.
В официальных матчах всегда присутствует судья, который для лучшего обзора корта сидит на возвышении — вышке, поэтому его называют судьёй на вышке. Судья имеет абсолютное право выносить решения, и оспаривать их в теннисе считается плохим тоном. Судье на вышке помогают судьи на линии (линейные судьи), которые определяют, приземлился ли мяч в пределах корта.
Теннисные турниры обычно разделяются на мужские и женские. В каждом турнире может участвовать заранее определённое количество игроков. Наиболее распространены соревнования одиночные мужские и женские, парные мужские и женские (участвуют команды из двух игроков одного пола), смешанные парные (команды из игроков обоих полов). Нередко проводятся турниры для определённой возрастной группы: детские, юношеские, турниры ветеранов.
Թենիս
Թենիս (անգլերեն թենիս) կամ թենիս սպորտաձև է, որտեղ կամ երկու խաղացողներ մրցում են («մեկ խաղ»), կամ երկու թիմ՝ բաղկացած երկու խաղացողներից («կրկնակի խաղ»): Հակառակորդի՝ թենիսիստի կամ թենիսիստի խնդիրն այն ռակետների օգնությամբ է, որոնք գնդակով ուղարկվում են հակառակորդի կողմը, որպեսզի նա չկարողանա արտացոլել այն, ոչ ավելի, քան գնդակը խաղադաշտի վրա հակառակորդի առաջին անկումից հետո: դաշտ. Ժամանակակից թենիսում ռուսերենում պաշտոնական անվանում կա lawn tennis (անգլերեն lawn «lawn») այն իրական թենիսից տարբերելու համար (կամ jeu de paume անվանման ֆրանսիական տարբերակում)՝ ավելի նախկին իմաստով, որը խաղում են ներսում և ներսում։ բոլորովին այլ տիպի դատարան.
Թենիսը օլիմպիական մարզաձև է։ Ժամանակակից թենիսի անմիջական նախորդը ներսի խաղն է, որը նույն անվանումն ուներ մինչև 19-րդ դարի վերջը և ներկայումս հայտնի է որպես իսկական թենիս, կորտային թենիս կամ jeu de paume (ֆրանսերեն jeu de paume, բառացիորեն թարգմանվում է որպես խաղալ խաղի հետ։ ձեռքի ափ): Jeu de paume-ը, որը կարող էր միաժամանակ նվագել մինչև 12 հոգի, հայտնվել է 11-րդ դարում, ըստ երևույթին, վանքերում։ Սկզբում այս խաղում, ինչպես ձեռքի պելոտայում, գնդակը խփում էին ձեռքով, հետո հայտնվեցին ձեռնոցներ, չղջիկներ և վերջապես 16-րդ դարում՝ ռակետներ և ցանց։ Միաժամանակ ընկնում է jeu de paume-ի հանրաճանաչության գագաթնակետը, որը խաղում էին այն ժամանակվա ֆրանսիացի, անգլիացի և իսպանացի արքաները։
Խաղացողները (թիմերը) գտնվում են ցանցի հակառակ կողմերում: Դրանցից մեկը սերվերն է եւ գնդակը դնում է խաղի մեջ, մատուցում։ Երկրորդ խաղացողը մատուցում ստացողն է: Խաղացողների խնդիրն է գնդակը ռակետի հարվածներով ուղղել հակառակորդի կողմը, միաժամանակ գնդակը հարվածելով դաշտի սահմաններին։ Խաղացողը պետք է ժամանակ ունենա հերթով հարվածելու գնդակին, նախքան այն մեկից ավելի անգամ դիպչել է խաղադաշտին: Կարելի է նաև հարվածել գնդակին՝ չսպասելով, որ այն ընկնի խաղադաշտ՝ խաղալ ճանճից: Սխալ թույլ տված խաղացողը կորցնում է ռալլին, իսկ մրցակիցը միավոր է վաստակում: Պաշտոնական խաղերում միշտ կա մի մրցավար, ով կորտը ավելի լավ տեսնելու համար նստում է բարձրացված հարթակի վրա՝ աշտարակի, ինչի պատճառով էլ նրան անվանում են աշտարակի մրցավար։
Մրցավարը որոշումներ կայացնելու բացարձակ իրավունք ունի, և թենիսում դրանք վիճարկելը համարվում է վատ մարզավիճակ։ Մրցավարին օգնում են գծային դատավորները (գծային վարպետներ), ովքեր որոշում են, թե արդյոք գնդակը վայրէջք է կատարել խաղադաշտում: Թենիսի մրցաշարերը սովորաբար բաժանվում են տղամարդկանց և կանանց: Յուրաքանչյուր մրցաշարին կարող են մասնակցել կանխորոշված թվով խաղացողներ: Ամենատարածված մրցումները տղամարդկանց և կանանց մենախաղերն են, տղամարդկանց և կանանց զուգախաղերը (մասնակցում են նույն սեռի երկու խաղացողների թիմերը), խառը զուգախաղերը (երկու սեռերի խաղացողների թիմեր): Հաճախ անցկացվում են որոշակի տարիքային խմբի մրցաշարեր՝ մանկական, պատանեկան, վետերանների մրցաշարեր։